Forfatter: Sigurd Vikøren
-
Leif Ove Andsnes
Kjenner det er litt fint å seie namnet, det kjennest positivt og minner utan tvil om musikk. Ikkje berre om musikk, men om kvalitetsmusikk, frå aller øvste hylle.
-
Hardangerfjorden, verdas mest fasinerande fjord!
Flokkar med spekkhoggar har som alle oss andre funne ut at Hardangerfjorden er ein fantastisk stad
å frekventera. -
Dei vakre fjella!
Du finn ei velsigna ro der oppe over tregrensa, ei ro som gjev fred i sjela. Likevel er fjellet fullt av liv,
der ulike dagar gjev vekslande opplevingar. -
Draumen om sommaren!
Litt tidleg, men det er lov å drøyma.
Sommaren vi drøymer om og lengtar etter, kjem når du minst anar det, plutselig berre er han her. -
Vår tid er no!
Vi kan ikkje avgjera noko sjølve før vi er fødd, då går det meste på autopilot. Slik er det og etter vi har vandra vidare. Difor er det akkurat no som er vår tid.
-
Ein ståstad i livet!
Eit varleg lite under, eit mirakel i ei fantastisk utvikling. Ein liten luring som etter kvart krev stor plass, turnar, snur seg rundt og sparkar deg i magen. Gjev deg glede i livet og ein kvardag som kan vera ekstremt krevjande, når aktivitet aukar meir eller mindre heile døgnet. Mammo mi, var i alle høve drittlei.
-
Ha ein aktiv påske!
Påske er den viktigaste og eldste kristne høgtida. I dag vert påske feira til minne om at Jesus stod
opp frå dei døde. Påskefeiring har røter heilt attende til den aller fyrste kristne tida. -
Hardanger AKS!
Langs elva i Sjusetevegen i Øystese finn me Hardanger AKS. Eit bygg forma som ein rettvinkla hestesko, med eit ope, flott tun i midten som gjev lett tilgang til dei ulike avdelingane.
-
VAMP
Eg kom ruslande gjennom Strandgato, frå sør, i heilt rett tid for daten min med Øyvind Staveland, sjølvaste mister Vamp. Vi skulle treffast heime hos dottera til Lothe, ho som held til rett ved sida av Risøybrua, midt i hjarta av Haugesund.
-
Språket vårt – vakkert som ei rose!
Ei gåve som gjev oss høve til å vera heilt presis med vår bodskap. Språket fortel kven du er. Det er inn i våre dagar med alt som er kortreist. Kvifor er det ikkje heilt slik med språket vårt?