Eg drøymer at vi kjem samstundes, sommaren og eg, til alle fine stader, langs heile fjorden. At vi kjem hand i hand, med kjærleik til kvar og ein, sommaren og eg.
Draumen er å vera her med sommaren, når han kjem. På fjorden, i fjæra, ved fossen, på fjellet og fonna.
Oppleva den gode kjensla av sommaren, når han ruskar deg i håret, stryk deg over kinnet, varmar deg på ryggen. Når alt det gode plutselig berre er her, i lag med deg og meg og sommaren.
Blir aldri heilt samd med meg sjølv om kvar sommaren er aller best? Han er alltid god, alltid velkomen, alltid min ven, sommaren er kjærleik.
Når han kjem, ser du fotefar av han, i dråpen under snøen, når humla møter blomen og i alt det vakre ljoset. Ikkje minst kjenner du på angen og ditt velvære, at sommaren er her.
Sommaren er ikkje heilt den same på fjellet, som han du møter i kulturenga ved fjorden, eller på svaberga ved havet. Men, sommaren er vår ven, ikkje alltid like trufast i våre augo, men i sin visdom ser han andre kvalitetar enn vi.
Sommaren er vår ven, ei gåve som gjev kjærleik, venleik, fargar, liv og ljos. Vi gler oss sommaren og eg, til sola og varmen, saman med deg!
Sigurd Vikøren
